محسن ابوالقاسمی فرنشین (:رییس) پیشین گروه فرهنگ و زبانهای باستانی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران و استاد بازنشسته این دانشگاه در سن ۸۲سالگی درگذشت وی دانشآموختهی دانشکده مطالعات شرقی لندن و از شاگردان استادان بنامی، چون هنینگ و بویس بود
همسر محسن ابوالقاسمی در گفتوگو با ایسنا، با تایید این خبر گفت: دکتر ابوالقاسمی که مدتی پیش از بیمارستان مرخص شده بود، به شوند (:دلیل) زمین خوردن مبتلا به آمبولی پا شد و نیم روز چهارشنبه (۱۸ بهمنماه) در خانه از دنیا رفت.
او در دنباله افزو: مراسم تشییع پیکر دکتر ابوالقاسمی بر اساس صحبتهای انجامشده با مسوولان دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، ساعت ۹ بامداد یکشنبه ۲۱ بهمن از مقابل این دانشکده به سمت بهشت زهرا برگزار و پیکر او در قطعه نامآوران به خاک سپرده میشود.
محسن ابوالقاسمی یکم دیماه ۱۳۹۵ در مراسم شب بخارا با عنوان «شب محسن ابوالقاسمی» سرگذشت خود را این گونه عنوان کرد: «۸۰ سال پیش در ملایر به دنیا آمدم. در همانجا به مدرسه رفتم و تصدیق شش ابتدایی گرفتم. همراه خانواده به تهران آمدم و در دبیرستان علامه درس خواندم تا پنجم متوسطه که دیپلم ناقص از آن دبیرستان گرفتم و در دبیرستان دارالفنون ششم ادبی گرفتم و وارد دانشکده ادبیات شدم. در سال ۱۳۳۷ لیسانس ادبیات فارسی گرفتم و در سالهای ۱۳۳۷ ۱۳۴۰ درسهای دوره دکتری را خواندم. در سال ۱۳۴۰ به لندن رفتم و در سال ۱۳۴۳ از آنجا درجه .M.A گرفتم و به ایران بازگشتم و برای گرفتن دکتری ثبتنام کردم در دانشگاه تهران. درجه .M.A در زبانهای باستانی ایران گرفتم. در اینجا در سال ۱۳۴۴ در گروه تازهبنیاد زبانشناسی و زبانهای باستانی به تدریس پرداختم تا سال ۱۳۸۱ که بازنشسته شدم. در سال ۱۳۶۹ به استخدام نیمهوقت دانشگاه آزاد درآمدم که تاکنون ادامه دارد.»
او در طول چند سال گذشته، همچنان به عنوان استاد دعوت شده پژوهشگاه علوم انسانی به تدریس ادامه میداد.
برخی از آثار وی عبارتند از:
تاریخ زبان فارسی – ۱۳۷۳
قاموس: دفترنخست (آ ـ. آپونیس)
تحول معنی واژه در زبان فارسی
دستور تاریخی زبان فارسی – ۱۳۷۵
پنج گفتار در دستور تاریخی زبان فارسی
تاریخ مختصر زبان فارسی
ریشهشناسی (اتیمولوژی)
مادههای فعلهای فارسی دری
زبان فارسی و سرگذشت آن
راهنمای زبانهای باستانی ایران
مانی به روایت ابن ندیم (ترجمه)
دینها و کیشهای ایرانی در دوران باستان به روایت شهرستانی (مترجم)
یسن ۵۳: وهیشتوایشگات: اندرز زردشت
شعر در ایران پیش از اسلام
3 پاسخ
روانش شاد و یادش گرامی باد ایشان پدر اوستا در ایران بودند. یادش بخیر کلاسهای درسش ، آموزش های عالی ، ژند و اندرز و خاطره های خوبش و برای زنده نگهداشتن این رشته چقدر زحمت کشید و دانش اوستا و فرهنگ باستان و … را به خیلی ها آموزش داد.
روحش شاد و یادش گرامی استاد همیشه مانند پدری دانشجویانش را راهنمایی می کرد یادم میاد بعد از قبولی درآزمون جامع دکتری مانند پدری دستم راگرفت پر از انرژی مثبت بود و مرا به آموزش دانشگاه برد و…. یادش بخیر تا آنجا که من از دکتر ابوالقاسمی شناخت داشتم میگفت شناسنامه منو سال 1311 شمسی گرفتند اگر شناسنامه ای حساب کنیم در سن 86 سالگی سفر مینوی را پذیرفته است.
خبر بسیار غم انگیزی بود کاش همچون اساتید و همچون شخصیت ها نامیرا بودند یادش گرامی باد در کلاسهای کارشناسی ارشد که افتخاری شاگردی ایشان را دارم وقتی صفحه کتاب یا جزوه را برمی گرداندیم تا صفحه بعدی را تدریس فرمایند می فرمودند خش خش نکنید روح حساسی داشتند هر چه از ایران باستان و زبانهای باستانی آموختم مدیون این بزرگوار و همکاران خوبشان از جمله مرحوم دکتراحمد تفضلی ، خانم دکتر ژاله آموزگار ، خانم دکتر قریب،خانم دکتر میر فخرایی ، دکتر راشد محصل و خانم دکتر زاهدی هستم و در پایان در یک جمله کوتاه عرض کنم که خیلی دوستشان داشتیم خدا وند بزرگ در آن دنیا هم بزرگش بدارد ان شا الله