خدیجه شیران بانوی سرایندهای که سرودههایی به گویش دری زرتشتی دارد، نوروز 1313 از مادری بختیاری و پدری همدانی در اصفهان زاده شد. او مدتی را درشهرهای اهواز، شیراز، گرکان و تهران زندگی کرده است و اکنون در مهر شهر کرج زندگی میکند.
وی بی آنکه به مدرسه برود خواندن و نوشتن را آموخت. به گفتهی خودش از 10 سالگی دریافت که توانایی سرودن دارد و برایند این دریافت بیش از 3000 بیت شعر است. سرودههای او بعدها در مجلهی روشنفکر به چاپ رسید. کتاب نخست او با نام «همه جا خدا را دیدم» مجموعهای از دوبیتیهای این سراینده است که از سوی انتشارات اسوه چاپ شده است. شیران تنها سرایندهی ایرانی در کنگره جهانی شعر 2011 در یونان در میان بیش از 65 کشور بود. وی همچنین به بیست و سومین کنگرهی جهانی شعر 2014 در اوزاکای ژاپن با محوریت صلح و برادری در جهان، که بزرگترین کنگرهی شعر در جهان است دعوت شد. این بانوی سراینده از ملکهی نروژ سپاسنامه دریافت کرده است و افزونبر این هموند افتخاری و نابغهی سالمند در «انجمن سلامت سالمند» و هموند افتخاری انجمن نویسندگان کرج است.
خدیجهی شیران در گفتوگو با امرداد میگوید در سرودههایم از هیچ سرایندهای پیروی نکردم ولی سرایندگانی چون پروین اعتصامی، سیمین بهبهانی و مریم حیدرزاده را دوست دارم و نخستین سرودهام را در اهواز و برای دختر همسایهمان گفتم. وی میگوید به این شوند که همسر و خانوادهام به گویش دری زرتشتی گفتوگو میکردند با این گویش آشنا شدم و از اینرو که به این گویش به راحتی گفتوگو میکنم سرودههایی به دری دارم که در کتابم چاپ شده است.
گفتنی است خدیجهی شیران مجموعهی عاشقانهای به نام«پاییز شورانگیز» در دست چاپ دارد.
شما خوانندگان امرداد میتوانید سرود او به زبان دری را از اینجا بشنوید.
3 پاسخ
درود امیدواریم از طریق امرداد از کارهای ایشان بهرمند شویم
آفرين بر اين بانوي ارجمند.البته با درستي و نيت پاك كه در پيش گرفته همه جا خدا را خواهد ديد.موفققيت بيشتر وي را از خداي بزرگ خواستارم.