لوگو امرداد

بنویس و به اشتراک بگذار(20)

امرداد پستی را هفته‌ای یکبار با عنوان «بنویس و به اشتراک بگذار» برای خوانندگان به نمایش می‌گذارد که در آن احساس خود را درباره‌ی عکسی که منتشر شده بنویسند.از میان جمله‌های نوشته شده یک جمله برگزیده می‌شود که در پست بعدی اعلام می‌شود.
در «بنویس و به اشتراک بگذار»(19) که عکسی بود از کاشیکاری ویران شده جمله‌ی«یادگاران دل ودست نیاکان وطن،باهمه زخم که از دیووددان برسرورویش بشود،بازهم سبزشدن رابه ما مژده می دهد مانند گل ودارودرخت.» برگزیده شد.
احساس خود را درباره‌ی این فرتور(:عکس) را در یک یا چند جمله کوتاه بنویسید. بهترین جمله برگزیده و به اشتراک گذاشته می‌شود.

241362

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

15 پاسخ

  1. اینکه نیاکان ما تا چه اندازه ارزش طبیعت را می دانستند و با طبیعت هماهنگ بودند، بر کسی پوشیده نیست.
    چرا با این همه دانش درباره گیاه و آسمان و زمین، تا این اندازه با طبیعت نامهربانیم؟!
    تنها می دانیم…

  2. زیبای بلندبالا! چه رازها از کهن دیارم در برگ برگت نهان است..

  3. اي سرو چمان من !!
    سرت سبز وسرت سرتر ز ِهرسرباد
    سرت بااَنجم واَفلاك زيبا سربه سرباد
    سر ِهركس نه خواهان تو؛ خم باد
    سرت باسروبالاهاي عالم هَمْبِسَر باد
    سيروس( حكيم دشتستاني)

    اي سرو چمان من !!
    سَرت سبز وسرت سَرتر ز ِهرسرباد
    سرت بااَنجم وَاَفلاك زيبا سربه سرباد
    سر ِهركس نه خواهان تو؛ خم باد
    سرت باسروْبالاهاي عالم هَمْبِسَر باد
    سيروس( حكيم دشتستاني)

  4. درخت پیر مظهر ایران کهن است با تمام دوستداران وآیین ها و فرهنگهایش,
    درخت پیر در حال جان دادن است و پرنده های در حال پرواز کرکس هایی هستند که گرداگردش میگردند ,
    منتظر مانده اند برای مرگ ش …
    کار درخت خیلی وقت است که تمام شده است ,نفس های آخر را می کشد.

  5. انسان در این سرا مسافر و مهمانی بیش نیست پس چه خوب است که ضمن استفاده از مواهب و نعمت های آن حرمت میزبان را نگه دار باشد

  6. حاجی کرم خودْ این سرو را در کنار جویِ آب در خاک نشانده بود، حال که نزدیک به یک قرن از عمرش میگذشت هر روز سُلان سلان می آمد و از دور به سروِ بلند بالایش خیره میشد و تا پایِ درخت گویه کُنان میرفت. آری حاجی کرم به مانند کمانی در زه کشیده شده بود ولیکن سرو نشانده شده به دستِ او اینک بلند بالاتر از هر زمانی که در یاد داشت…

  7. دوست‌‌خوبم‌سعید:
    سوده‌حاجی‌کرم‌‌یک‌عکاس‌
    هم‌کار‌امرداد‌است‌که‌امید‌
    به‌خدا‌۱۰۰ساله‌بشود،شما‌
    هم‌درخت‌سروی‌بکارید‌
    مانند‌درخت‌سروی‌که
    زرتشت‌شد

  8. ای سرو پای بسته به آزادگی مناز. آزاده من که از همه عالم بریده ام

  9. سرو همیشه سبز به ما میگوید ایران ما ققنوس است و همواره از خاکستر خویش برمیخیزد
    و سهی وار جاودان است

  10. زیر بارند درختان که تعلق دارند /ای خوشا سرو که از بند غم آزاد آمد

  11. اين تصوير شبيه دل ايرانيه منه. ايكاش همين الان آنجا بودم

  12. یاد سروده ای از حکیم بزرگ, فردوسی افتادم , آنجا که زرتشت پیامبر , دین بهی را به پادشاه زمانه اش, گشتاسب , ارایه می کند:
    در ایوان گشتاسب بر سوی کاخ
    درختی گشن بیخ بسیارشاخ ,,
    همه برگ او پند و بارش خرد
    کسی کو خرد پرورد, کی مرد ,,
    خجسته پی و نام او زردهشت
    که آهرمن بدکنش را بکشت ,,
    به شاخ کیان گفت پیغمبرم
    سوی تو خرد, رهنمون آورم ,,
    جهان آفرین گفت بپذیر دین
    نگه کن بر این آسمان و زمین .

  13. سرو نشان همه خوبی ها.
    ولی خرابه نشان کوچ از محله چم یزد

  14. آنقدر دلتنگ دوران طلایی ایرانم که هر موقع گذرم به چم میخورد به کنار سرو میروم و دست بر تنه چاک چاک درخت میگذارم و چشمانم را میبندم و از سرو میخواهم تا من را از این زمان برده و آن دوران برایم زنده شود، و بعد با نگاه به برگهای پرپروبریده بریده اش، گذر مردمان آن زمان را نظاره گر میشوم…همیشه بمانی ای مظهرآزادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1402-12-29