فردوسی والا، بزرگمرد توس، در این شکوهمند روز، پس از 30 سال رنج و دشواری پیوسته، سرایش حماسهی بلند شاهنامه را با سرگذشت یـزدگرد سوم و فرجام کار ساسانیان به پایان میبرد و نوزند (اثر) ی میآفریند که سرشار از ارزشهای والای انسانی و گنجینهای بزرگ ازفرهنگ دیرین کهن ایران زمین است.
سرآمد کنون قصه یزدگرد
به ماه سپندارمذ روز ارد
پور توس با زبان خامه،کارنامه ی گذشتگان را بازآفرید و دست به آفرینشی بزرگ یازیـد و فـرهنگ و یادمـانهای مکتوب ایران زمین را از پرتگاه نابودی رهانید و در آغوش گرم فرهنگ ایران بالید و بالنده شد و این نامهی کهنسـال و پرمهـر خویش را در پناه اندیشه و قلم پرتوان خود گرفت و به آیندگان سپرد .
در راستای بزرگداشت ایـن برگزیده روز و به پاسـداشت جایگـاه والای فردوسی و تلاش چشمگیر این حماسهسرای وارستـه درآفرینش شاهکارش شاهنامه، بنیاد فردوسی توس سه سال پیاپی جشنی را در آرامگـاه فردوسـی پاکزاد به پا می دارد تا در گیتی نام و یادش را گرامی دارد.
و امسال در آستانه ی زایش نوروز پیروز ، آیین پایان سرایـش شاهنامه ی ورجاوند ، در اوج شکوه و فرازمندی در16 پسین، 19 اسپندماه 1395 برگزار شد و با توده انبوهی از همراهان، فرهیختگان، و هموندان بنیاد فردوسی توس، بسی بیمانند و چشمگیر روبهرو شد .
در این آییـن با شکوه ، چهرههای برجسـتهی فرهنگ و هنر، اندیشمندان ، محققان و پژوهشگران والا مرتبه و نویسندگان توانمند ایران زمین حضور داشتند .
در آغاز ادای ادب و خوانـش سرود ملـی، انجام گرفت و سپس آوای دلنواز و دلنشین گرانمایه هوشیـار، هموند همیشه همراه بنیادفردوسی توس به این جشن شور دو چندان بخشید.
سپس در این فرخنده آیین، شاهنامه خوان برتر ایران و جهان، استاد برجسته کیخسرو دهقانی با خوانش شکرین و شیوای شاهنامه ی فردوسی، باشندگان را بهره بخشیدند.
این آیین فرازپایه با سرنا نوازی و دهل زنی و حرکات آیینی گروه رقص «طرقه» گرما گرفت .
نقاشیهای شاهنامهای به همراه خوانش و قصهگویی شاهنامه با همراهی کودکان (نشست کودک و شاهنامه ) در آرامگاه فرزانهی فرمند فرخ نهاد توس به نمایش گذارده شد.
آنگاه گرانمایه آرش جعفری نوجوان ده ساله با از برخواندن شاهنامه ی فردوسی پاکزاد و نقالی این کتاب بی تکرار همگان را به شگفتی وا داشت .
پس از آن پیمان و پیوند زناشویی والا گهر سعید و مهربانوی نازنین مینا در کنار آرامگاه فردوسی با سرفرازی و ارجمندی انجام گرفت .
در دنبالهی این آیین، تنبک و تارنوازی شورانگیز دو تن از گروه «آوای صحرا» بسی دلپسند و دلنواز انجام شد .
دراین آیین شکوهمند، از گرانمایه علیرضا حیدری، همراه همیشه همراه بنیاد فردوسی،سردبیر بخش ادبی روزنامه خراسان، روزنامهنگار، مدرس و شاعر از سوی بنیاد فردوسی تجلیل شد.
باری در این گرامی روز در گاه شمار فرهنگی ایران زمین، گرانمایه استاد دکتر علیرضا قیامتی درباره ی پایان سرایش شاهنامه و فردوسی بی مانند در آفرینش شاهنامه سخن راندند .
سپس نقالی شایستهی مهربانو پریسا سیمین مهر به این نیکو آیین، شور و شکوه و شادمانی دوچندان بخشید .
در پایان یکایک گـرانمایگان دست بر کهـن یادمـان ستـرگ ایرانی یازیدند و به پاس وستایش ایـران زمین به پا خواستند و همگی با هم، سـرود «ای ایران ای مـرز پرگهر» را با اجرای هموند همیشه همـراه بنیاد ، گرانمایه محمد امیدوارتهرانی همراهی کردند تا باری دیگر بلندای آوای اندیشه و فرهنگ ایران را به گوش فرهنگمداران گیتی زمزمه نمایند.
بر خود بایا می دانیم این همایون رویداد را به ارجمند سروران ایران زمین شاد باد گوییم و از همیاری و همکاری مدیریت و روابط عمومی آرامگاه فردوسـی و پذیرایی پرمهــر «گـل نوش دربند» سپاسگزاری نماییم . همچنین از طراحان گرانقـدر «فـرم نیک» درچیدمان شاهنامه ای «سفره ی هفت سین» سپاسگزاریم .
این آیین 19 اسفند ماه در آرامگاه فردوسی بزرگ برپا شد.
فرتورها از بنیاد فردوسی است.