«سپنتَه آرمَئی‌تی» که درگویش پارسی، به‌گونه‌ی «سپندارمذ» و «اسپند» درآمده است. به‌چم عشقِ ورجاوند و پاک است. «سپنتَه آرمَئی‌تی» از دوبخش: «سِپنته»(:مقدس) و «آرمئی‌تی»(:آرمان و عشق) فراهم آمده که از بهترین آرمان‌ها در هنر «زن بودن» یاد می‌کند. مهربانی، فروتنی، فداکاری، شکیبایی، گذشت و از خودگذشتگی را در نهاد و رفتار بانوان می‌توان دریافت کرد که همان ویژگی عشقِ پاک و سپندینه است.
دربخش‌هایی از اوستا، نامه‌ی مینوی ایران باستان، بارها به زنانِ نیک و پارسا درود فرستاده شده و جایگاه بلند مینوی برای آنان آرزو شده است.
«از میان زنان و مردان، آن‌را که برابر آیین راستی ستایش نیکوتری داشته باشد. مزدا اهورا از آن آگاه است – زنانی که با درست‌کاری و راستی سرآمد شده باشند را می‌ستاییم – مردان و زنان نیک‌اندیش که در هر سرزمین با کمک وجدان آگاه با بدی و کژاندیشی مبارزه می‌کنند را می‌ستاییم – زن پارسایی را می‌ستاییم که بسیار نیک‌اندیش، بسیار خوش گفتار، بسیار درست کردار و با وجدان باشد.»
آنچه در بالا آمده است به فرخندگی جشن سپندارمزگان، بخشی از نوشتاری است با عنوان «جشنی برای مهربانی و فروتنی زنان»، به قلم موبد کورش نیکنام که در رویه‌ی اندیشه‌ی «امرداد» 358 چاپ شده است.
یک پاسخ
جشن سپندارمذگان جشن عشق و مهرورزي ايراني است.بياييد به جاي ولنتاين غربي و افسانه اي سپندارمذگان ايراني و آريايي را جشن بگيريم و به كوذكان و فرزندانمان نيز ياد بدهيم جشن سپندارمذگان جشن عشق و مهرورزي ايراني است.